Historia szkoły w Obicach cz. I do II wojny światowej
Szkoła w Obicach istnieje od 10 stycznia 1915 roku . Pierwszym nauczycielem tej szkoły był p.Edward Brodawski. Szkoła początkowo mieściła się w budynku (byłego dworu ) należącym do p. Jana Praszkiewicza , który własnym kosztem zrobił do szkoły umeblowanie tj;ławki,tablicę oraz biurko dla nauczyciela. Od początku istnienia szkoły uczęszczały do niej dzieci z Obic i Chałupek. Należy zaznaczyć,że przed powstaniem szkoły, prywatnych lekcji za drobną opłatą udzielał p. Andrzej Latosiński , który uczył czytania i pisania. Po kilku latach p. E. Brodawski zostaje przeniesiony do szkoły w Brzezinach . Nowym nauczycielem zostaje p. Ludwik Popławski . Z tego okresu pochodzi wzmianka w ” Kronice ”, iż dzięki jego staraniom kilku uczniów tutejszej szkoły rozpoczęło później naukę w szkole średniej min:Jan Praszkiewicz i Jan Rogowski. W 1920 roku większa część wioski została zniszczona przez pożar. Dzięki staraniom ks. Jana Banacha i tutejszej nauczycielki p. Klementyny Daszkiewiczówny w Obicach zostaje założona ” kuchnia amerykańska ” w celu wspomożenia dzieci pochodzących z najuboższych rodzin.
W 1923 roku kierownikiem szkoły zostaje p. Antoni Pryszak . Nauka w szkole odbywa się na dwie zmiany, dlatego kierownik rozpoczyna starania o budowę nowego budynku. W Obicach próbowano stworzyć fundusz na rzecz budowy. Mieszkańcy , których dzieci uczęszczały do szkoły chętnie się na to godzili ale inni byli przeciwni, a tych była większość i dlatego do realizacji planów budowy nie doszło .
W 1924 roku w szkole założono sklepik , z którego dochodów zakupiono mapę geograficzną, 40 książeczek do biblioteki oraz prenumeratę ” Płomyka ” i ”Płomyczka”. W 1925 roku odbyła się pierwsza w historii szkoły wizytacja , którą prowadził inspektor Tadeusz Kosinek. Od 17 grudnia 1925 roku przez okres 2 miesięcy szkoła była zamknięta z powodu epidemii odry.
15 maja 1926 roku w szkole w Obicach odbyła się rejonowa konferencja dla nauczycieli.
W latach 1927-1930 kierownikiem szkoły była p.Stefania L. Etanche. Od 1931roku kierownikiem szkoły zostaje p. Stanisław Detko. Dzięki jego staraniom przydzielono szkole pod budowę ok.1,5 ha gruntu . W 1932 roku zorganizowano pierwszą wycieczkę szkolną . Wyjazd do Chęcin i Polichna cieszył się dużym zainteresowaniem. W Polichnie uczniowie oglądali lotnisko dla szybowców , a w Chęcinach zwiedzali zabytki.
Od 1937 roku kierownikiem szkoły był p. Eugeniusz Bolechowski.
W 1939 roku do 4 oddziałów tutejszej szkoły uczęszczało 145 uczniów. W szkole uczyło tylko 2 nauczycieli. Obowiązywały następujące przedmioty:religia, język polski, arytmetyka z geometrią,
przyroda, historia,rysunek, śpiew,ćwiczenia cielesne,zajęcia praktyczne. Uczniowie otrzymywali oceny: bardzo dobry ,dobry,dostateczny, niedostateczny , a ze sprawowania : bardzo dobry,dobry,
odpowiedni, nieodpowiedni. Uczeń otrzymywał promocję do następnej klasy, jeżeli na koniec roku szkolnego uzyskał co najmniej oceny dostateczne ze wszystkich przedmiotów
Rok szkolny 1938/39 był ostatnim w wolnej Polsce. 1 września 1939 wybuchła wojna.
Historia szkoły cz. II lata 1939 – 1945
Niemcy wkroczyli do Obic 15 września 1939 roku. Wojsko niemieckie przebywało we wsi na początku wojny i później od roku 1944 aż do zakończenia wojny.28 lipca 1941 roku w pobliskim lesie włoszczowskim hitlerowcy rozstrzelali 13 kobiet , które zostały wcześniej aresztowane w Radomiu i przez pewien czas przebywały w pińczowskim więzieniu. Zwłoki ofiar ekshumowano po wojnie z miejsca egzekucji i przewieziono do wspólnej mogiły na tzw. Zawiezieniu w Pińczowie Obecnie w miejscu egzekucji znajduje się pomnik z napisem “ Ofiarom faszyzmu niemieckiego zamordowanym przez hitlerowców w lipcu 1941 roku”. Od kilku lat pomnik otoczony jest opieką naszej drużyny harcerskiej. W 1944 roku Niemcy rozpoczęli przygotowania do obrony przed wojskami radzieckimi. Okoliczna ludność została zmuszona do prac przy budowie okopów oraz bunkrów , mieszkania w Obicach zostały zajęte przez żołnierzy niemieckich. W tym czasie młodzież schroniła się do pobliskich lasów,obawiając się wcielenia do armii niemieckiej. Z czasów wojny zachowały się wspomnienia o akcji gestapo w Obicach, podczas której wszyscy mieszkańcy zostali wyprowadzeni z domów i zebrani w jednym miejscu i pod groźbą rozstrzelania zostali zmuszeni do oddania kontyngentu ( obowiązkowe dostawy dla Niemców podczas wojny ).
Pod okupacją niemiecką rok szkolny zaczął się 25 września 1939 roku . W szkołach zakazano nauki historii oraz wszelkich rozważań na tematy polityczne dotyczące Polski. Jakiekolwiek najdrobniejsze nawet nieprzychylne nastawienie uczniów i nauczycieli wobec państwa niemieckiego było surowo karane. Do szkół zakazano uczęszczać dzieciom pochodzenia żydowskiego. Z organizacji szkolnych mogło działać tylko PCK. Zakazano uczniom brania udziału w uroczystościach religijnych i narodowych. W lutym 1940 roku władze niemieckie nakazały usunięcie ze szkół wszelkich podręczników i pomocy dydaktycznych do nauki języka polskiego,historii i geografii. W kwietniu 1940 roku niemiecki władze oświatowe wydały wykaz podręczników dozwolonych do użytku w szkołach. W roku szkolnym 1940/1941 do szkoły w Obicach uczęszczało 139 uczniów , nauczanych w klasach I-IV frekwencja wynosiła około 73%.
W szkole zatrudnionych było 2 nauczycieli:p.E.Bolechowski pracował do 1942 roku później musiał ukrywać się przed Niemcami oraz p.M. Sięka,która zmarła w 1941 roku. W roku 1943/44 uczyła tylko p. J. Szewczyk. Jesienią 1944 roku nauka w szkole nie odbywała się z powodu przygotowań Niemców do działań obronnych. Okupacja niemiecka zakończyła się w styczniu 1945 roku kiedy to do Obic wkroczyły wojska radzieckie.
Historia szkoły cz. III
Po II wojnie nauka w szkole w Obicach rozpoczęła się 17 września 1945 roku. Początkowo uczyła tylko p. Klotylda Szelągowska , która została także kierownikiem szkoły. W klasie I uczniowie mieli od 7 do 14 lat. Już 3 lutego 1946 odbyło się w Obicach posiedzenie komitetu budowy nowej szkoły. W roku 1946 do szkoły uczęszczało 145 dzieci, które uczyła tylko p. Szelągowska. Później pracę w szkole podjęła p. M. Praśkiewicz. Szkoła stała się wtedy 4-klasową. W 1947 załatwiono ostatecznie grunt pod budowę szkoły. Od 1949 roku pracę rozpoczął p. Eugeniusz Zięba, a szkoła stała się 6 klasową, która w 1950 została przekształcona w 7-klasową. W 1952 r. 7 klasę ukończyło 28 uczniów, z których 14 kontynuowało naukę w szkołach kieleckich. W październiku 1952 r. w szkole miały miejsce dwa wydarzenia. 12 października szkołę odwiedził kapitan lotnictwa, który przybył do Obic z Warszawy. 21 października dzieci szkolne obserwowały pierwszy przejazd pociągu na trasie Kielce – Busko Zdrój. W 1956r. bez zgody mieszkańców Obice przyłączono do powiatu chmielnickiego, dopiero po 5 latach Obice znalazły się w powiecie kieleckim. W grudniu 1961r. w Obicach po raz pierwszy zaświeciły żarówki elektryczne. W maju 1962r. doszło do zorganizowania wycieczki szkolnej do Krakowa, Ojcowa, Wieliczki i Nowej Huty. W wycieczce wzięło udział 47 dzieci, 2 nauczycieli i rodzic. Uczniowie zwiedzili zabytki Krakowa, grotę w Ojcowie, Kopalnię Soli w Wieliczce oraz kombinat Nowej Huty.
W 1967r. kierownikiem szkoły zostaje Henryk Dalach, który pracę w szkole w Obicach rozpoczął 1 września 1951r. Pan Dalach rozpoczął starania w sprawie budowy nowego budynku szkolnego. W 1970r. dwie sale lekcyjne mieściły się w nowym budynku strażackim. W tym samym roku powołano komitet budowy szkoły, odkupiono część działki od Pana Stanisława Nowaka i przystąpiono do kopania fundamentów. Do czerwca 1971r. wybudowano ściany zewnętrzne. W roku 1972 trwały prace wykończeniowe. Nowy budynek szkolny wraz z dwoma mieszkaniami dla nauczycieli oddano do użytku 3 września 1972r. Obok szkoły powstało również boisko szkolne. Budynek szkolny służył dzieciom w takim stanie aż do roku 1997.
Po upadku komunizmu w Polsce zaszły zasadnicze zmiany, w tym również w zakresie zarzadzania oświatą. W II połowie lat 90-tych oświatę przejęły samorządy lokalne. W 1997 z inicjatywy Pani dyrektor Bożeny Śnioch oraz Rady Rodziców wystąpiono z wnioskiem do UG w Morawicy o rozbudowę istniejącego budynku szkolnego. Uzyskano aprobatę dla tego pomysłu. Jednakże pod warunkiem wykonania we własnym zakresie fundamentów pod nowe skrzydło. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu szkoły, rodziców i mieszkańców warunek ten został spełniony. Na szczególne słowa uznania zasługuje ówczesny radny wsi Obice Jan Gajda, który nie szczędził sił i czasu by wspomóc działania szkoły. Następnie budowę przejął UG i już w 1998r. baza szkolna powiększyła się o 4 sale lekcyjne, pokój nauczycielski i bibliotekę. Kolejnym wielkim zrywem społecznym w tym okresie była zbiórka funduszy na projekt sali gimnastycznej. Dzięki pracy Społecznego Komitetu Budowy Sali pozyskano niezbędne środki z dobrowolnych składek mieszkańców, wykonano projekt na podstawie którego powstała piękna, nowoczesna sala służąca zarówno uczniom jak i mieszkańcom okolicznych wiosek. Podkreślić należy fakt doskonałej współpracy i okazanego zrozumienia przez Wójta Gminy Mariana Burasa oraz Radę Gminy. W 2002 roku oddano nowoczesna salę gimnastyczną, a w 2008 boisko wielofunkcyjne do gry w piłkę ręczną, siatkową i koszykową. Inwestycje dotyczyły również wyposażenia szkoły. W 2008 roku szkoła otrzymała nowoczesną pracownie komputerową w ramach projektu „ Pracownie komputerowe dla szkół”. W latach 2010-2012 szkoła została wyposażona w 4 tablice interaktywne. Obecnie szkoła posiada nowoczesną bazę lokalową, wyposażoną w najnowsze środki dydaktyczne, z salą gimnastyczną i boiskiem wielofunkcyjnym.
Od 1999 roku w budynku szkoły w Obicach mieści się szkoła podstawowa i gimnazjum. W 2003 roku powstał Zespół Szkół w Obicach.
Nauczyciele z najdłuższym stażem pedagogicznym, którzy pracowali lub nadal pracują w szkole w Obicach: Maria Dalach, Henryk Dalach, Kazimiera Rajkowska, Klotylda Szelągowska, Alicja Cieplicka, Bożena Lorek, Iwona Koźbial, Beata Zdybiowska, Paweł Zdybiowski, Bożena Śnioch, Kazimiera Skrobisz, Maria Szastak.
Kierownicy i dyrektorzy szkoły w Obicach: Antoni Pryszak 1923-1927,Stefania L. Etanche 1927-1931, Stanisław Detko 1931-1937, Eugeniusz Bolechowski 1937-1942, Klotylda Szelągowska 1945-1967, Henryk Dalach 1967-1974, Józef Cesarz 1974-1976, Stanisław Kaleta 1976-1978, Zofia Terech 1978-1982, Wanda Łukiewicz 1982-1985, Cezary Zieliński 1985-1997, Bożena Śnioch 1997-2003 ( SP)
Iwona Koźbiał 1999-2003 ( Gimnazjum), Jerzy Węgrzyn od 2003 (Zespół Szkół).
